تبخال لب یک نوع تبخال یا زگیل است که معمولاً در مناطق دهان و لبها ایجاد می‌شود. علت اصلی تبخال لب، عفونت با ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) است. ویروس HPV بیش از 100 نوع مختلف دارد و برخی از این نوع‌ها می‌توانند به تبخال‌های لب و دهان منجر شوند.

تبخال لب ممکن است به صورت خودبخودی ظاهر شود یا پس از انتقال از فرد به فرد، به ویژه در دوران کودکی و نوجوانی. تماس نزدیک با لبهای آلوده به HPV می‌تواند منجر به انتقال ویروس شود.

عواملی که احتمال ابتلا به تبخال لب را افزایش می‌دهند شامل:

1. داشتن تماس‌های نزدیک با فردی که تبخال لب دارد.
2. داشتن سیستم ایمنی ضعیف، که به عنوان مثال در بیماران با AIDS یا افرادی که دریافت کننده تراکنش‌های زندگی با انتقال عضو هستند ممکن است رخ دهد.
3. تنظیمات خودیکننده لب، مانند دستکش‌های لب یا لبهای مصنوعی، که ممکن است به منطقه لب حساسیت واکنش نشان دهند و باعث تبخال‌های لب شوند.

تبخال لب در اغلب موارد بی‌خطر و خودبخودی می‌باشد و به تدریج از بین می‌رود. در صورتی که تبخال‌ها بزرگ شوند یا مزاحمت زیادی ایجاد کنند، مشورت با پزشک خود می‌تواند برای انجام درمان‌های مناسبتر مفید باشد. همچنین، پیشگیری از انتقال HPV به دیگران و از جمله مراقبت‌های بهداشتی و واکسیناسیون از روش‌های کلیدی در کاهش ابتلا به تبخال لب می‌باشد.